رفتار دیگری که نشانه‌ی احتمال افسردگی در کودکان است، تفکرات منفی است. این رفتار شامل تمرکز بر مشکل‌ها و عیب‌ونقص‌ها، نکوهش بیش از حد هر چیز و هر کس و انتقاد از خود و همچنین گله و شکایت کردن فراوان می‌شود.
افسردگی می‌تواند در میزان تمرکز، انرژی، خواب و اشتها مداخله کند. احتمال دارد کودکان افسرده علاقه و اشتیاق خود را به انجام فعالیت‌های مختلف و تکالیف مدرسه از دست بدهند، خسته به نظر بیایند، به راحتی تسلیم شوند و دست از کاری که در حال انجام آن بودند، بکشند و از خانواده و دوستان‌شان کناره‌گیری کنند.
هنگامی که کودک دچار افسردگی شده، برای او بسیار سخت است که دست به کاری بزند؛ حتی انجام کاری که همیشه از آن لذت می‌برده است.
افسردگی می‌تواند باعث احساس بی‌ارزشی و طردشدگی در کودک شود و همچنین احساس کند کسی او را دوست ندارد.
افسردگی می‌تواند مشکل‌های روزمره زندگی را در نظر فرد بسیار سخت‌تر از آنچه که واقعا هست، جلوه دهد. هنگامی که افسردگی شدید باشد، می‌تواند کودک را به سوی فکر کردن درباره‌ی خودآزاری یا خودکشی هدایت کند.
افسردگی را بشناسید
برای پدران و مادران و سایر بزرگسالان بسیار سخت خواهد بود که دریابند کودکی دچار افسردگی شده است. بسیاری از علائم افسردگی در ابتدا ممکن است به نظر یک رفتار عادی بیایند.
برای مثال تندمزاجی و خلق‌وخوی عصبانی ممکن است تنها یک نگرش بد یا بی‌احترامی از جانب کودک به نظر بیاید یا انرژی کم یا کمبود علاقه در کودک ممکن است اینگونه به نظر بیاید که او نمی‌خواهد تلاش کند.
احتمال دارد پدران و مادران (و کودکان و نوجوانان) متوجه نشوند که این رفتارها می‌توانند از نشانه‌های افسردگی در فرد باشند.
چراکه افسردگی از راه‌های مختلف خود را بروز می‌دهد و ممکن است تشخیص آن سخت باشد. اگر احساس ناراحتی و خلق‌وخوی بد برای هفته‌ها در فرد ادامه پیدا کرد، بهتر است به روانشناس مراجعه کند.
معصومه نوری درمانگر پویشی