طب سنتی شاخه ایی از علم پزشکی جایگزین است. پزشکی جایگزین به روش هایی از پزشکی گفته می شود که از نظر علمی چندان قابل اثبات نباشد ولی تجربه ثابت کند که این روش ها روش هایی موثر در درمان بیماری ها هستند. گیاهان دارویی روشی برای استفاده از طب سنتی است.
با توجه به نعریف پزشکی جایگزین خواهیم فهمید که طب سنتی از لحاظ علمی چندان پشتوانه قدرتمندی ندارد.
بهترین تعریف رو سازمان جهانی بهداشت WHO در سال۱۹۸۷ از طب سنتی داشته:
مجموعه ایی از دانسته ها،مهارت ها و اعمال که بر پایه نظریات ، باورها و تجربه های بومی فرهنگ های مختلف است.
طبق این تعریف طب سنتی ریشه هایی قوی در فرهنگ و تمدن یک جامعه دارد در حالیکه طب مدرن بیش از هر چیز مبتنی بر شواهد است
برخی از روش های درمانی در طب سنتی عبارتند از :
حجامت / ماساژدرمانی / شیاتسو / زالو درمانی / بادکش درمانی / گیاه درمانی
امروزه توجه به گیاهان دارویی که بخش عمده ایی از فراورده های طب سنتی ایران را تشکیل می دهد از اهمیت ویژه ایی برخوردار است. در کشور ایران ۲۵۰۰ نوع گیاه دارویی شناخته شده که نزدیک به ۲۰۰ نوع ان مصرف عام دارد و ۳۰۰ الی ۴۰۰ نوع ان در درمان طب سنتی بکار میرود.
و آیا می دانید که از حدود ۱۲۱ داروی مختلفی که برای درمان سرطان استفاده می شود، ۹۰ مورد ریشه گیاهی دارند؟
مثلا همین آویشن خاصیتی ضد قارچ داره، ضد باکتری ، ارام بخش ، تقویت کننده چشم و…
یا سیاه دانه که برای معالجه ۷۲ نوع مریضی مفید است.
یا زنجبیل که که یک انتی اکسیدان و انتی بیوتیک قوی و ضد التهاب و ضد اسپاسم است و …
اما باید دقت داشته باشید اگر چه استفاده از خواص گیاهان در درمان بیماری ها بسیار فراگیر و پرکاربرد است، اما باید توجه داشته باشید که هر گیاه دارویی، به موازات اثرات درمانی خود ممکن است عوارضی به دنبال داشته باشد. بنابراین از خود درمانی با داروهای گیاهی پرهیز کنید و درباره نحوه و مقدار مصرف داروهای گیاهی با پزشک خود مشورت کنید.
چه کسانی باید از گیاه درمانی پرهیز کنند؟
- افرادی که داروهای دیگری مصرف میکنند
- افراد مبتلا به بیماری های جدی مانند بیماری های کبدی و کلیوی
- افرادی که قرار است تحت جراحی قرار بگیرد
- زنان باردار یا شیر ده
- کودکان