بسمه تعالی
(چهل حدیث قرانی)
حديث 1
رسول اکرم(صلي الله عليه و آله و سلم) فرمودند: يا بني لا تغفل عن قراءه القرآن فان القرآن يحيي القلب و ينهي عن الفحشاء والمنکر و البغي؛
فرزندم از خواندن قرآن غافل مباش، زيرا که قرآن دل را زنده مي کند و از فحشاء و زشتي و ستم باز مي دارد.
«2/291/کنزالعمال 4032»
حديث 2
رسول اللّه صلي الله عليه و آله و سلّم – لِعَلِيٍّ عليهالسلام: يا عَلِيُّ ، ثَلاثَ يَزِدنَ فِي الحِفظِ ويُذهِبنَ البَلغَمَ : اللُّبانُ ، وَالسِّواكُ ، وقِراءَةُ القُرآنِ.
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و سلّم- خطاب به امام علي عليه السلام فرمودند: اي علي سه چيز بر حافظه مي افزايد و بلغم را ميبرد : کُندُر ، مسواك و قرائت قرآن .
« بحارالأنوار ، جلد 66 ، صفحه 443 ، حديث 3 ، دانش نامه احاديث پزشکي : 2452/»
حديث 3
امام علي (عليهالسلام) فرمودند: إذَا اشتَکي أحَدُکُم عَينَيهِ فَليَقرَأ آيةَ الکُرسِيِّ ، وَليُضمِر في نَفسِهِ أنَّها تَبرَأُ ؛ فَإِنَّهُ يُعافي إن شاءَ اللّه.
اگر کسي از شما چشمانش ناراحت بود ، آيه الکرسي بخواند و در دل ، نيّت شفا کند . به خواست خداوند ، بهبود خواهد يافت .
«مکارم الأخلاق ، جلد 2 ، صفحه 205 ، حديث 2528 ، بحار الأنوار ، جلد 92 ، صفحه 262 ، حديث 4 ، دانش نامه احاديث پزشکي312 / 1»
حديث 4
الإمام علي عليهالسلام : ثَلاثٌ يُذهِبنَ البَلغَمَ ويَزِدن فِي الحِفظِ : السِّواكُ ، وَالصَّومُ ، وقِراءَةُ القُرآنِ .
امام علي عليه السلام : سه چيز ، بلغم را از ميان ميبَرَد و حافظه را افزون ميکند: مسواك زدن ، روزه گرفتن و قرائت قرآن.
« مکارم الأخلاق ،جلد 1، صفحه 119254 /حديث 287 ، دانش نامه احاديث پزشکي : 1»
حديث 5
عن الامام علي – عليه السّلام – قال: کان رسول الله لا يحجزه عن قراءة القرآن الا الجنابة.
امام علي – عليه السّلام – فرمودند: هيچ مانعي پيامبر را از خواندن قرآن منع نمي کرد، مگر حالت جنابت.
« بحار الأنوار، ج 92 ، ص 216 »
حديث 6
قال الامام علي – عليه السّلام – : لا يقرأ القرآن ان کان علي غير طهور حتي يتطهر.
امام علي – عليه السّلام – فرمودند: قرآن نخوانيد اگر پاك نيستيد تا اين که خود را پاك کنيد.
« خصال صدوق، ج 2، ص 164 »
حديث 7
قال الامام علي – عليه السّلام – : سبعة لا يقرأون القرآن: الراکع و الساجد و في اکنفا و في الحمام و الجنب و النفساء و الحائض.
امام علي – عليه السّلام – فرمودند: در هفت حالت قرآن نخوانيد: 1. در حال رکوع؛ 2. در حال سجده؛ 3. در مستراح؛ 4. در حمام؛ 5در حال جنابت؛ 6. در حال نفاس؛ 7. در حال حيض .
« خصال صدوق، ج 2، ص 10 »
حديث 8
قال الامام الباقر – عليه السّلام – : فإنها علي الناس ان يقرأ القرآن کما انزل.
امام باقر – عليه السّلام – فرمودند: بر مردم (لازم) است که قرآن را همان طور که نازل شده قرائت کنند.
«بحار الأنوار، ج 27 ، ص 197 »
حديث 9
قال الامام علی – علیه السّلام – : من اتّخذ قول الله دلیلًا هديَ الی الّتی هی اَقوم.
امام علی – علیه السّلام – فرمودند: هر که گفتار خدا(قرآن) را راهنماي خود قرار دهد به آن چه محکمتر باشد هدایت می گرد.
« غرر الحکم، ح 8814 »
حديث 10
قال الامام الصادق – عليه السّلام – : القرآن عهد الله الي خلقه فقد ينبغي للمرء المسلم ان ينظر في عهده و ان يقرأ منه في کل يومٍ خمسين آيه.
امام صادق – عليه السّلام – فرمودند: قرآن عهدنامه خدا به سوي خلقش است، پس سزاوار است که مسلمان به عهدنامه خدا نگاه کند و از آن در هر روز پنجاه آيه بخواند.
« الکافي، ج 2، ص 446 »
حديث 11
قال الامام الصادق – عليه السّلام – : قراءة القرآن في المصحف تخّفف العذاب عن الوالدين و ان کان کافرين.
امام صادق – عليه السّلام – فرمودند: خواندن قرآن از روي آن عذاب پدر و مادر قاري را سبک مي کند، اگر چه آنها کافر باشند.
«الکافي، ج 2، ص 440»
حديث 12
سئل الامام الصادق – عليه السّلام – عن التعوذ من الشيطان عند کل سورةٍ يفتتحهاة فقال – عليه السّلام – : نعم فتعوذّ بالله من الشيطان الرجيم.
از امام صادق – عليه السّلام – سؤال شد: آيا استعاذه هنگام شروع هر سوره (راه صواب) را باز مي کند؟ امام فرمودند: آري،پس پناه ببريد به خدا از شيطان رانده شده.
« وسائل الشيعه، ج 2، ص 848 »
حديث 13
قال الامام الصادق – عليه السّلام – : ان القرآن لا يقرأ هذرمةو لکن يرتّل ترتيلًا فاذا مررت باية فيها ذکر الجنة فقف عندما و سل الله الجنة و اذا مررت باية فيها ذکر النار فقف عندما و تعوّذ باالله من النار.
امام صادق – عليه السّلام – فرمودند: به درستي که قرآن باسرعت و عجله خوانده نمي شود بلکه خوانده مي شود شمرده، شمرده و با ترتيل، پس زماني که رسيدي به آيه اي که در آن ذکربهشت بود توقف کن، پس بخواه از خداوند بهشت را و زماني که رسيدي به آيه اي که در آن ذکر آتش بود توقف کن و پناه ببريد به خدا از آتش جهنم.
« الکافي، ج 2، ص 452 »
حديث 14
قال الامام الصادق – عليه السّلام – : من قرأ القرآن و لم يخضع الله و لم يرقّ قلبه و لا يکتسي حزنا و وجلًا في سرّه فقد استهان بعظم شأن الله و خسر خُسراناً مبيناً.
امام صادق – عليه السّلام – فرمودند: کسي که قرآن بخواند و در مقابل خدا خضوع نکند و قلب او نرم نشود و اندوهش ظاهر نشود و خوشحال نشود در نهانش، بسي سبک شمرده است بزرگي خدا را و ضرر کرده است، ضرري آشکار.
« مستدرك الوسائل، ج 1، ص 289 »
حديث 15
قال الامام الصادق – عليه السّلام – : ينبغي لمن قرأ القرآن اذا سرّ بايةٍ من القرآن فيها مسألة و تخويف ان يسأل عنه ذکل خير مايرجوه و يسأله العافية من النار و من العذاب.
امام صادق – عليه السّلام – فرمودند: سزاوار است براي قاري قرآن زماني که مرور کردبه آيه اي از قرآن که در آن درخواست و يا خوف بود، بخواهد در اين هنگام بهترين چيزي که اميد آن مي رود و بخواهد دوري ازآتش و عذاب الهي را.
«الکافي، ج 1، ص 83 »
حديث 16
پيامبر اکرم – صلّي الله عليه و آله – فرمودند: اي سلمان بر تو باد تلاوت قرآن، به درستي که تلاوت قرآن کفاره است براي گناهان و حجاب از آتش و امان از عذاب است و براي کسي که قرآن مي خواند به ازاي هر آيه ثواب صد شهيد نوشته مي شود.
«بحار الأنوار، ج 92 ، ص 17»
حديث 17
قال رسول الله – صلّي الله عليه و آله – : من قرأ عشر آيات في ليله لم يکتب من الغافلين و من قراء خمسين آية کتب منالذاکرين ومن قرأ مائة آية کتب من القانتين.
پيامبر اکرم – صلّي الله عليه و آله – فرمودند: کسي که ده آيه در يک شب بخواند، نوشته نمي شود از غافلين و هر کس پنجاه آيه بخواند در زمره ذاکرين نوشته مي شود و هر کس صد آيه بخواند در زمره پارسايان نوشته مي شود.
« الکافي، ج 2، ص 448 »
حديث 18
قال رسول الله – صلّي الله عليه و آله – : ان المؤمن اذا قرء القرآن نظر الله اليه بالرحمة و اعطاه الله بکل آية الف حور و … .
پيامبراکرم – صلّي الله عليه و آله – فرمودند: مؤمن هر زمان که قرآن بخواند، خداوند با رحمت به او نگاه مي کند و به او به ازاي هر آيه هزار حوريه مي بخشد.
« بحار الأنوار، ج 92 ، ص 17 »
حديث 19
قال رسول الله – صلّي الله عليه و آله – : يا سلمان المؤمن اذ قرء القرآن فتح الله عليه ابواب الرحمة و خلق الله بکل حرف يخرج من فَمه ملکاً يسبح له الي يوم القيامه.
پيامبر اکرم – صلّي الله عليه و آله – فرمودند: اي سلمان زماني که مؤمن قرآن تلاوت مي کند بازمي کند خداوند بر او دربهاي رحمت را و به ازاي هر حرفي که از زبان او خارج مي شود، خلق مي کند ملکي را که براي او تسبيح کند تا روز قيامت.
« بحار الأنوار، ج 92 ، ص 17 »
حديث 20
قال رسول الله – صلّي الله عليه و آله – : افضل العبادة قرائة القرآن.
پيامبر اکرم – صلّي الله عليه و آله – فرمودند: بهترين عبادت، قرائت قرآن است.
« مجمع البيان، ج 1، ص 15 »
حديث 21
قال رسول الله – صلّي الله عليه و آله – : من قرأ القرآن فظن ان اَحداً اُعطي افضل ممّا أُعطي فقد حقّر ما عظّم الله و عظّم حقّر الله.
پيامبر اکرم – صلّي الله عليه و آله – فرمودند: کسي که قرآن بخواند و گمان کند کسي چيز بهتري دارد(قرائت قران) از آن چه او دارد پس تحقير کرده آن چه را خدا بزرگ داشته و بزرگ کرده آن چه را خدا کوچک دانسته است.
«قرائت مجمع البيان، ج 1، ص 16 »
حديث 22
قال رسول الله – صلّي الله عليه و آله – : من قرأ ثلث القرآن فکأنما اوتي ثلث النبوة و من قرأ ثلثي القرآن فکانّما اوتي ثلثي النبوة و من قرأ القرآن کله فکانّما اُوتي تمام النبوة.
پيامبر اکرم – صلّي الله عليه و آله – فرمودند: کسي که بخواند يک ثلث قرآن مثل اين است که به او عطا شده يک ثلث نبوت و کسي که بخواند دو ثلث قرآن را مثل اين که به او عطا کرده اند دو ثلث نبوت را و کسي که بخواند تمام قرآن را، مثل اين است که تمام نبوت به او عطا شده.
«مستدرك الوسائل، ج 1، ص 293 » .
حديث 23
قال رسول الله – صلّي الله عليه و آله – : اقرؤوا القرآن فان الله تعالي لا يعذّب قلباً وعي القرآن.
پيامبر اکرم – صلّي الله عليه و آله -فرمودند: قرآن را بخوانيد، به درستي که خداوند دلي را که قرآن را دريافته عذاب نمي کند.
«نهج الفصاحه، ص 80 ، ح 426 »
حديث 24
قال رسول الله – صلّي الله عليه و آله – : ان هذه القلوب تصدأ کما يصدأُ الحديد. قيل: فما جلاؤُهاة قال: ذکر الموت وتلاوة القرآن.
پيامبر اکرم – صلّي الله عليه و آله – فرمودند: به درستي که اين قلبها زنگ مي زند، همچنانکه آهن زنگ مي زند، (اصحاب) گفتند:صيقل آن چيست؟ حضرت فرمودند: ياد مرگ و خواندن قرآن.
« نهج الفصاحه، ص 189 ، ح 934 »
حديث 25
قال رسول الله – صلّي الله عليه و آله – : اقرؤوا القرآن و اعملوا به و لا تجفوا عنه و لا تغلوا فيه و لا تأکلوا به و لا تستکثروا به.
پيامبراکرم – صلّي الله عليه و آله – فرمودند: قرآن را بخوانيد و بدان عمل کنيد و از آن دور نشويد و در آن غلو نکنيد و به وسيله آن نان نخوريد و به کمک آن فزوني نجوئيد.
« نهج الفصاحه، ص 80 ، ح 425 »
حديث 26
قال رسول الله – صلّي الله عليه و آله – : قراءة القرآن في الصلاة افضل من قراءة القرآن في غير الصلاة و قراءة القرآن في غير الصلوةافضل من ذکر الله تعالي.
پيامبر اکرم – صلّي الله عليه و آله – فرمودند: خواندن قرآن در نماز بهتر است از خواندن آن در غير نماز وخواندن قرآن در غير نماز بهتر است از ذکر خداي متعال.
« بحار الأنوار، ج 92 ، ص 18 »
حديث 27
قال رسول الله – صلّي الله عليه و آله – : قال الله تبارك تعالي من شُغِل بقرائة القرآن عن دعائي و مسألتي اعطيته اَفضل ثواب الشاکرين.
پيامبر اکرم – صلّي الله عليه و آله – فرمودند: خداوند تبارك و تعالي فرموده: من به کسي که به خاطر دعوت و خواست من به قرائت قرآن مشغول شود، بهترين ثواب شکرگزاران را مي بخشم.
« وسائل الشيعه، ج 6، ص 192 »
حديث 28
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و سلّم : مَن أعطاهُ اللّه حِفظَ کتابهِ فَظَنَّ أنَّ أحَدا اُعطيَ أفضَلَ مِمّا اُعطيَ فقد غَمَطَ أفضَلَ النِّعمَةِ ؛
هرکس که خدا نعمت حفظ کتاب خود را به او عطا کند و آن کس گمان کند که به ديگران نعمتي بزرگتر از اين نعمت او داده شدهاست ، بي گمان نسبت به بزرگترين نعمت تحقير و ناسپاسي روا داشته است .
«کنزالعمّال : 2317 منتخب ميزان الحکمة : 460»
حديث 29
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و سلّم : حَمَلة القرآنِ هُمُ الَمحفوفُونَ برَحمَة اللّه ، المَلبوسونَ بنُورِ اللّه عز و جل؛
اين حاملان (وحافظان)قرآنند که در ميان رحمت خدا و پوشيده به نور خداوند عز و جل هستند .
« جامع الأخبار : 115202 منتخب ميزان الحکمة :460»
حديث 30
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و سلّم : إنّ أحَقَّ الناسِ بالتَّخَشُّعِفي السِّرِّ والعَلانيَةِ لَحامِلُ القرآنِ ، وإنَّ أحَقَّ الناسِ في السِّرِّ والعَلانيَةِ بالصلاةِ والصومِ لَحامِلُ القرآنِ ؛
سزاوارترين مردم به خشوع ورزيدن نهاني و آشکار در برابر خدا ، حافظ قرآن است . و سزاوارترين مردم به نمازگزاردن و روزه گرفتن در آشکار و نهان ، حافظ قرآن است .
«الکافی:2/604/5 منتخب ميزان الحکمة : 460»
حديث 31
امام صادق عليهالسلام : الحافِظُ للقرآنِ العامِلُ بهِ مَعالسَّفَرَةِ الکِرامِ البَرَرَةِ؛
حافظ قرآن که به آن عمل کند، همراه فرشتگان پيغام آور ،ارجمند و نيکوکار است .
«الکافي : 2/ 603 /2منتخب ميزان الحکمة : 460»
حديث 32
امام صادق عليه السلام : مَن نَسِيَ سُورَةً مِن القرآنِ مُثِّلَت لَهُ في صُورَةٍ حَسَ نةٍ ودَرَجةٍ رَفيعَةٍ ، فإذا رَآها قالَ : من أنتِ ؟ ما أحسَنَکِ !لَيتَکِ لي ! فتقولُ : أما تَعرِفُني ؟ أنا سُورَةُ کذا وکذا ، لو لم تَنسَ ني لَرَفَعتُکَ إلي هذا المَکانِ ؛
هر کس سورهاي از قرآن را فراموش کند، آن سوره (در بهشت) به صورتي زيبا و درجهاي رفيع در برابرش مجسّم ميشود و چون او را ببيند ، گويد : تو کيستي؟ چقدرزيبايي ! کاش از آنِ من بودي. جواب دهد : مرا نميشناسي ؟ من فلان و بهمان سوره هستم . اگر مرا فراموش نکرده بودي ، تو را به اين مکان بالا ميآوردم.
« منتخب ميزان الحکمة : 460. ثواب الأعمال : 283/1 »
حديث 33
قال الامام الصادق – عليه السّلام – : الحافظ للقرآن العاملُ به مع السَّفَرةِ الکرامِ البَرَرَةَ.
امام صادق – عليه السّلام – فرمودند: کسي که قرآن را حفظ کند و به آن عمل نمايد با پيامبران بزرگوار و نيکو خواهد بود.
« الکافي، ج 2، ص 603 »
حديث 34
سئل عن الامام الصادق – عليه السّلام – : اني احفظ القرآن علي ظهر قلبي فاقرؤه علي ظهر قلبي افضل او انظر في المصحف؛ قال فقال لي بل اقراه … .
شخصي از امام صادق – عليه السّلام – سؤال کرد: من قرآن را بر خانه دلم حفظ کردم پس مي خوانم آن را ازحفظ، اين کار بهتر است يا اين که قرآن را از روي آن بخوانم، امام فرمودند: پس برايم قرآن بخوان در حالي که با نگاه به قرآن، آن را قرائت مي کني.
« وسائل الشيعه، ج 6، ص 204 » .
حديث 35
قال الامام الصادق – عليه السّلام – : ان الذي يعالج القرآن و يحفظه بمشّ قةٍ منه و قلة حفظٍ له اجران.
امام صادق – عليه السّلام -فرمودند: هر کس که در فراگيري قرآن کوشش کند و به خاطر کمي حافظه آن را به سختي حفظ کند، براي او دو پاداش است( پاداش حفظ و پاداش تحمل سختي).
« الکافي، ج 4، ص 409 »
حديث 36
قال رسول الله – صلّي الله عليه و آله – : لا يعذّب الله قلباً وعي القرآن.
پيامبر اکرم – صلّي الله عليه و آله – فرمودند: خدا قلبي را که در بر دارنده (حافظ) قرآن باشد، عذاب نمي کند.
«سفينه البحار، ج 2، ص 415 »
حديث 37
قال رسول الله – صلّي الله عليه و آله – : عدد دَرَجِ الجنة عدد آيِ القرآن فاذا دخل صاحب القرآن الجنّة قيل له اِرقأ و اقْرأ (اقْرأ واِرقأ) لِکل آية درجة فلا تکون فوق حافظ القرآن درجةً.
پيامبر اکرم – صلّي الله عليه و آله – فرمودند: مقدار درجات بهشت به تعداد آيه هاي قرآن است، پس هنگامي که مصاحب قرآن وارد بهشت شود، به او گفته مي شود قرآن بخوان و بالا برو و براي هر آيه درجه اي است. پس بالاتر از درجه حافظان قرآن درجه اي نمي باشد.
« بحار الأنوار، ج 92 ، ص 22 »
حديث 38
. قال الامام الرضا – عليه السلام – : مَن قَرَء قل هو الله احد و أمَنَ بها فَقد عَرَفَ التوحيدَ.
امام رضا – عليه السلام – فرمودند: کسي که قل هو الله احد (سوره توحيد) را بخواند و به آن ايمان داشته باشد به درستي که توحيد را شناخته است.
«الکافي، ج 1، ص 124 »
حديث 39
پيامبر خدا صلي الله عليه و آله و سلّم : لا سَهَرَ إلاّ في ثلاثٍ :مُتَهَجِّدٍ بالقرآنِ ، وفي طَلَبِ العِلمِ ، أو عَروسٍ تُهدي إلي زَوجِها .
شب زنده داري جز براي سه چيز روا نيست: تلاوت قرآن ، تحصيل دانش و يا فرستادن عروس به خانه شوهرش .
« بحار الأنوار : 76178 / /3منتخب ميزان الحکمة : 284»
حديث 40
پيامبراکرم(صلي الله عليه وآله وسلم) فرمودند : مَا اجْتَمَعَ قَوْمٌ في بَيْتٍ مِنْ بُيوتِ اللّه يَتْلونَ کِتابَ اللّه وَ يَتَدارَسونَهُ بَيْنَهُمْ اِلاّ نَزَلَتْ عَلَيْهِمُ السَّکينَةُ وَ غَشِيَتْهُمُ الرَّحْمَةُ وَ حَفَّتْهُمُ الْمَلائِکَةُ وَ ذَکَرَهُمُ اللّه فيمَنْ عِنْدَهُ؛
هيچ جلسه قرآني براي تلاوت و درس در خانه اي از خانهاي خدا برقرار نشد، مگر اين که آرامش بر آنان نازل شد و رحمت دربرشان گرفت و فرشتگان در اطراف آنان حلقه زدند و خداوند در ميان کساني که در نزدش هستند، از آنان ياد کرد.
«کنزالعمّال، ح 2»